Métodos de detección atmosférica
Os principais métodos de detección atmosférica son: método de sonda de radar de microondas, método de sonda aérea ou foguete, globo sonda, teledetección por satélite e LIDAR. O radar de microondas non pode detectar partículas diminutas porque as microondas enviadas á atmosfera son ondas milimétricas ou centimétricas, que teñen lonxitudes de onda longas e non poden interactuar con partículas diminutas, especialmente con varias moléculas.
Os métodos de sonda aéreo e de foguetes son máis custosos e non se poden observar durante longos períodos de tempo. Aínda que o custo dos globos de sonda é menor, vense máis afectados pola velocidade do vento. A teledetección por satélite pode detectar a atmosfera global a gran escala mediante o radar de a bordo, pero a resolución espacial é relativamente baixa. Lidar utilízase para derivar parámetros atmosféricos emitindo un raio láser á atmosfera e utilizando a interacción (dispersión e absorción) entre as moléculas atmosféricas ou aerosois e o láser.
Debido á forte direccionalidade, lonxitude de onda curta (onda micro) e ancho de pulso estreito do láser, e á alta sensibilidade do fotodetector (tubo fotomultiplicador, detector de fotón único), o lidar pode conseguir unha detección de alta precisión e alta resolución espacial e temporal da atmósfera. parámetros. Debido á súa alta precisión, alta resolución espacial e temporal e seguimento continuo, LIDAR está a desenvolverse rapidamente na detección de aerosois atmosféricos, nubes, contaminantes atmosféricos, temperatura atmosférica e velocidade do vento.
Os tipos de Lidar móstranse na seguinte táboa:
Métodos de detección atmosférica
Os principais métodos de detección atmosférica son: método de sonda de radar de microondas, método de sonda aérea ou foguete, globo sonda, teledetección por satélite e LIDAR. O radar de microondas non pode detectar partículas diminutas porque as microondas enviadas á atmosfera son ondas milimétricas ou centimétricas, que teñen lonxitudes de onda longas e non poden interactuar con partículas diminutas, especialmente con varias moléculas.
Os métodos de sonda aéreo e de foguetes son máis custosos e non se poden observar durante longos períodos de tempo. Aínda que o custo dos globos de sonda é menor, vense máis afectados pola velocidade do vento. A teledetección por satélite pode detectar a atmosfera global a gran escala mediante o radar de a bordo, pero a resolución espacial é relativamente baixa. Lidar utilízase para derivar parámetros atmosféricos emitindo un raio láser á atmosfera e utilizando a interacción (dispersión e absorción) entre as moléculas atmosféricas ou aerosois e o láser.
Debido á forte direccionalidade, lonxitude de onda curta (onda micro) e ancho de pulso estreito do láser, e á alta sensibilidade do fotodetector (tubo fotomultiplicador, detector de fotón único), o lidar pode conseguir unha detección de alta precisión e alta resolución espacial e temporal da atmósfera. parámetros. Debido á súa alta precisión, alta resolución espacial e temporal e seguimento continuo, LIDAR está a desenvolverse rapidamente na detección de aerosois atmosféricos, nubes, contaminantes atmosféricos, temperatura atmosférica e velocidade do vento.
Diagrama esquemático do principio do radar de medición de nubes
Capa de nubes: unha capa de nubes que flota no aire; Luz emitida: un feixe colimado dunha lonxitude de onda específica; Eco: o sinal retrodispersado xerado despois de que a emisión atravesa a capa de nubes; Base do espello: a superficie equivalente do sistema de telescopio; Elemento de detección: o dispositivo fotoeléctrico utilizado para recibir o sinal de eco débil.
Marco de traballo do sistema de radar de medición na nube
Lumispot Tech Principais parámetros técnicos da nube de medición Lidar
A Imaxe do Produto
Aplicación
Diagrama de estado de traballo dos produtos
Hora de publicación: maio-09-2023