Métodos de detección atmosférica
Os principais métodos de detección atmosférica son: método de sono do radar de microondas, método de sono transportado polo aire, soar globo, teledetección de satélite e LiDAR. O radar de microondas non pode detectar partículas minúsculas porque as microondas enviadas á atmosfera son ondas de milímetro ou centímetro, que teñen longas lonxitudes de onda e non poden interactuar con pequenas partículas, especialmente varias moléculas.
Os métodos de son de foguetes son máis custosos e non se poden observar durante longos períodos de tempo. Aínda que o custo de soar globos é menor, son máis afectados pola velocidade do vento. A teledetección por satélite pode detectar a atmosfera global a gran escala usando o radar a bordo, pero a resolución espacial é relativamente baixa. O LIDAR úsase para derivar parámetros atmosféricos emitindo un feixe láser na atmosfera e usando a interacción (dispersión e absorción) entre moléculas ou aerosois atmosféricos e láser.
Debido á forte direccionalidade, a lonxitude de onda curta (onda de micron) e o ancho de pulso estreito do láser e a alta sensibilidade do fotodetector (tubo fotomultiplicador, detector único de fotóns), o liDAR pode conseguir unha alta precisión e unha alta resolución temporal de detección de parámetros atmosféricos. Debido á súa alta precisión, á alta resolución espacial e temporal e ao seguimento continuo, LiDAR está a desenvolverse rapidamente na detección de aerosois atmosféricos, nubes, contaminantes do aire, temperatura atmosférica e velocidade do vento.
Os tipos de lidar móstranse na seguinte táboa:
Métodos de detección atmosférica
Os principais métodos de detección atmosférica son: método de sono do radar de microondas, método de sono transportado polo aire, soar globo, teledetección de satélite e LiDAR. O radar de microondas non pode detectar partículas minúsculas porque as microondas enviadas á atmosfera son ondas de milímetro ou centímetro, que teñen longas lonxitudes de onda e non poden interactuar con pequenas partículas, especialmente varias moléculas.
Os métodos de son de foguetes son máis custosos e non se poden observar durante longos períodos de tempo. Aínda que o custo de soar globos é menor, son máis afectados pola velocidade do vento. A teledetección por satélite pode detectar a atmosfera global a gran escala usando o radar a bordo, pero a resolución espacial é relativamente baixa. O LIDAR úsase para derivar parámetros atmosféricos emitindo un feixe láser na atmosfera e usando a interacción (dispersión e absorción) entre moléculas ou aerosois atmosféricos e láser.
Debido á forte direccionalidade, a lonxitude de onda curta (onda de micron) e o ancho de pulso estreito do láser e a alta sensibilidade do fotodetector (tubo fotomultiplicador, detector único de fotóns), o liDAR pode conseguir unha alta precisión e unha alta resolución temporal de detección de parámetros atmosféricos. Debido á súa alta precisión, á alta resolución espacial e temporal e ao seguimento continuo, LiDAR está a desenvolverse rapidamente na detección de aerosois atmosféricos, nubes, contaminantes do aire, temperatura atmosférica e velocidade do vento.
Diagrama esquemático do principio de radar de medición da nube
Capa de nube: unha capa de nube flotando no aire; Luz emitida: un feixe colimado dunha lonxitude de onda específica; Echo: o sinal de retroceso xerado despois de que a emisión pasa pola capa de nube; Base do espello: a superficie equivalente do sistema de telescopio; Elemento de detección: o dispositivo fotoeléctrico usado para recibir o débil sinal de eco.
Marco de traballo do sistema de radar de medición da nube
Lumispot Tech Parámetros técnicos principais do lidar de medición da nube
A imaxe do produto
Aplicación
Diagrama de estado de traballo de produtos
Tempo de publicación: maio-09-2023